BJANSS077 - De weerwolf van Acht

Een man uit Best woonde vroeger op een boerderij in Acht. Daar beleefde hij eens een wel zeer eigenaardige geschiedenis. Als het werkvolk ’s avonds aan tafel zat om te eten was er altijd een knecht bij, die halverwege de maaltijd van tafel opstond en dan verdween.
Natuurlijk vond iedereen dat maar een zonderling gedoe en na enkele weken werd overeengekomen hem eens te beloeren en te zien wat hij in de tijd dat de anderen zaten te eten, uitvoerde.
Toen de avond weer daar was en iedereen rond de tafel zat te eten stond de knecht plotseling op en verliet het huis. Maar nauwelijks had hij het huis verlaten of ook zijn makkers stonden op en gingen naar buiten om hem te volgen. Ze zagen hem verdwijnen in de richting van een rij oude, knoestige wilgebomen.
De mannen volgden de knecht op een afstand, kropen daarna in een greppel en hielden de wilgen goed in het oog.
Reeds enkele minuten later hadden ze succes, toen de knecht uit een holle boomstam kwam gesprongen, in de gedaante van een weerwolf. Nu wisten de knechten genoegd, hun makker was betoverd.
Thuisgekomen vertelden ze hun wedervaren aan de boer. Ze gingen met de boer rond de tafel zitten om te beraadslagen hoe ze de knecht van zijn betovering konden verlossen.
Na lang wikken en wegen werd er besloten het hele geval voor te leggen aan de paters van Hei-Tongeren, omdat die steeds raad wisten als er toverij in het spel was.
Inderdaad was dit ook nu het geval en de paters stelden een dag vast waarop een van hen naar de boerderij zou komen. De mannen moesten er dan voor zorgen dat de knecht met een zogenaamde boodschap naar een ander dorp gestuurd werd.
Ze spraken een dag af en toen de pater op de afgesproken dag naar de boerderij kwam, gelastte hij de knechten de oven zo gloeiend mogelijk te stoken. Daarna stuurde hij ze naar de holle wilgeboom. Tot hun grote ontzetting haalden ze uit de boom de huid van een weerwolf. Ze brachten het harige geval naar de boerderij en gaven het aan de pater.
De pater gooide het vel met een ruk in de gloeiend hete oven, terwijl hij enkele gebeden opzei. Op hetzelfde moment kwam de knecht binnengestormd. Het zweet parelde hem langs zijn voorhoofd en hij hijgde naar adem.
Even later stond hij voor de oven en wilde de huid uit het vuur halen. Maar zijn makkers hielden hem tegen en wisten hem zo lang in bedwang te houden, tot de huid geheel verbrand was.
Op dat moment was de knecht van zijn betovering verlost en nooit heeft hij nog zin gehad om voor weerwolf te spelen.

SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)    SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)   

Een boerenknecht verdwijnt iedere avond halverwege de maaltijd. De anderen vinden dit vreemd en besluiten hem te volgen. Hij verdwijnt in een holle boom en komt er als weerwolf weer uit. Ze vragen de raad van paters om de knecht van de betovering te verlossen. Hiertoe wordt de knecht met een boodschap weggestuurd, de weerwolfhuid uit de holle boomstam gehaald en in een gloeiende oven verbrand, waarmee de betovering wordt verbroken.

B. Janssen: Het Dansmeisje en De Lindepater – Sagen en legenden uit Kempen, Meierij en Peel. Maasbree 1978, p.93-95.

1978

Die verbrannte Haut. (Gurt, Halsband).

Hei-Tongeren    Hei-Tongeren   

Best    Best   

Acht    Acht   

Acht (Noord-Brabant)    Acht (Noord-Brabant)   

L230q    L230q   

2013-03-01 14:46:20