BJANSS087 - Vuurmannen

Op zekere dag gebeurde het dat een pastoor rustig in zijn leunstoel zat te mijmeren over het wel en wee van zijn parochianen, toen hij plotseling gerammel van kettingen hoorde. Het geluid kwam vanuit de schoorsteen. De pastoor wist meteen wat er aan de hand was. Het moest de vuurgeest zijn.
Rustig en bedaard, alsof het hem niet aanging, stond hij op, prevelde een gebed en zette de voordeur wagenwijd open. Onmiddellijk verdween de vuurman door de deur naar buiten. Hij leek een lichtstreep gelijk. De pastoor volgde hem. Urenlang. Tot de lichtstreep plotseling bleef staan. Hij kon niet meer verder, omdat hij bij een meer aangekomen was. En geesten kunnen niet over water.
De pastoor haalde hem nu gemakkelijk in en toen hij voor de vuurman stond, zei hij: ‘Satan, ik heb lang op het moment gewacht je te ontmoeten. Ik wil niet langer dat je de mensen straft. Daarom gebied ik je om met je gloeiende kettingen in dit meer te storten en zo ter helle te varen!’
Van die tijd af hebben de mensen geen last meer gehad van vuurgeesten.

SINSAG 0220 - Andere Begegnungen mit dem Feuermann    SINSAG 0220 - Andere Begegnungen mit dem Feuermann   

Pastoor die gerammel van kettingen in de schoorsteen hoort weet meteen dat het de vuurgeest is. Hij bidt, zet de voordeur open zodat de vuurman kan wegkomen, en volgt hem tot hij bij water stil moet staan. De pastoor zegt tegen de vuurman dat hij lang gewacht heeft om de duivel te ontmoeten, en nu wil dat hij zich in het meer stort om naar de hel te gaan. Dat gebeurt, daarna zijn er geen vuurgeesten meer verschenen.

B. Janssen: Het Dansmeisje en De Lindepater – Sagen en legenden uit Kempen, Meierij en Peel. Maasbree 1978, p.111.

1978

Andere Begegnungen mit dem Feuermann.

Satan    Satan   

2013-03-01 14:46:20