GENDT339

Mien voader kos da goed. Hé’j kos ’t bloeie drek op loate houe. Ok pien besprèke kostie. Hé’j prevelde dan ’n gebedje en ’t bloeie of de pien, of allebei hielen op. Bé’j tandpien vreef ie ekkes over de wang en zèj wa. En dan was de pien weg.
’s Zoaterdags liet voader zien eige schère bé’j de Witte van Berning. Hé’j kwam doa langs de herberg van den Dikke van Schaars. Die kwam nor bute en riep: “Tinus, kom es ekkes hier, want de jong van mien het toch zo’n verschrikkelijke taandpien. Help ’m ’r toch af. Dan kriej ’n por borrels”. Voader besprok de jong. Den Dikke vroeg: “Wanneer zoutie d’raf zien?” “Drek, um half zeuve”, zèj voader. ’t Was goed zes uur. Den aandren dag kwam voader wer nève den Dikke. Die riep voader binne en zèj: “Nim nog ’n borrel. ’t Was over um half zeuve”.

TM 3102 - Belezer geneest mens of dier    TM 3102 - Belezer geneest mens of dier   

Bespreker kan met een gebed bloed laten stelpen, pijn laten overgaan en voorspelt hoelang kiespijn duurt.

M.H. Dinnissen: Volksverhalen uit Gendt. Amsterdam 1993. Ed. A.J. Dekker & J.J. Schell (Nederlandse volksverhalen, deel 3)

Witte van Berning    Witte van Berning   

Dikke van Schaars    Dikke van Schaars   

Tinus    Tinus   

Dikke    Dikke   

2013-03-01 14:46:21