RH005 - Reinaerts historie (Reinaert II) vers 1545-1617

Oec leid icken tes papen van vyanoys
Jn al dat lant van vermedoys
En woonde geen pape riker
Dese paep had enen spiker
Dair mennich goet barm in lach
Dair ic my dicke op te saden plach
Aenden kelre had ic een gat
Selue gemaect ende in dat
Dede ic ysegrim gaen crupen
Dair hi rvntvleisch vant in cupen
Ende vetter vercken also veel
Die liet hi gaen al door sijn keel
So groten hoop bouen den mate
Dat hi wtten seluen gate
Niet wt en mocht dair hi in quam
Dat hem sijn groten buuck benam
Doe most hi clagen sulck gewyn
Want hi hongerich dair quam yn
En mocht hi sat niet comen wt
Jc ghinc ende maecte groot geluut
Jn dat dorp ende groot geruchte
Nv hoort hoe ict dair toe brochte
Jc liep dair die paep sat
Ouer die tafel ende at
Ende voor hem stont een scoon cappoen
Dat was een dat beste hoen
Dat men wist in enich lant
Dat hoen ic ter vaert prant
Ende liep heen al dat ic mochte
Doe maecte die paep groot geruchte
Ende riep lude vanck ende slach
Jc waen nye man sulc wonder sach
Dat my een vos roofft van mijn cappoen [fol. 26v]
Jn mijn huus wie zach ye man so koen
Dieff ende ic zach selue oec toe
Sijn tafelmes greep hi doe
Ende werp na my mer ic ontvoer
Dat mess bleeff steken in die vloer
Hi stiet die tafel dat sy vlooch
Ende volchde my myt stemmen hooch
Roepende slach ende va
Jc liep voor ende hi my na
Ende myt hem luden een groot getal
Die mijn quaetste meenden al
SO lange liep ic dat ic quam
Dair ysegrim vernam
Dat hoen liet ic vallen dair
Wat het was my alte swair
Des most ics mijns ondanx laten
Ende ic liep henen mijnre straten
Doort gat. dat ic wesen woude
Ende doe hi thoen op boren soude
Dit heeft die paep gerynck vernomen
Tot allen die myt hem waren comen
Ryepen lieue vrienden slaet
Hier is wolff een dieff quaet
Siet dat hi v niet ontgaet
Doe scoten sy hem alle na
Sulc myt sulc myt stauen
Mennigen slach dat sy hem gauen
Ende maecten so groot geluut
Dat alle die gebuer quamen wt
Ende maecten cont ouer al geheel
Dair most hi van mennigen steen
Den worp ontfaen ende mennigen slach
So dat hi neder viel ende lach
Jn onmacht ende ouerdoot [fol. 27r]
Dae wasser mennich die aen hem scoot
Ende sleepten myt groten geruchte
Ouer steen ende ouer struuck
Buten den dorp in een graft
Dair lach hi alle die nacht
Jn onmacht ender ouerdoot

(vss. 1545-1617)

AT 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar    AT 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar   

ATU 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar.    ATU 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar.   

VDK 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar    VDK 0041 - The Wolf Overeats in the Cellar   

Reinaert nam Isegrim mee naar de schuur van een rijke pastoor van Vermendoys waarin een grote voorraad spek lag. De vos had er een gat in gemaakt en liet Isegrim er in. De wolf at zich zo vol dat hij niet meer naar buiten kon door het gat. Reinaert ging naar het dorp en maakte er flink stampei en stal een kip voor de neus van de pastoor weg. De pastoor moedigde de mensen aan om de vos te grazen te nemen. Reinaert ging naar Isegrim en liet voor het gat de kip vallen. Isegrim wilde de kip pakken, maar werd gezien door de pastoor. Er werden stenen naar de wolf gegooid en hij kreeg flink wat slagen te verduren. Isegrim hield zich voor dood en de dorpelingen sleepten hem over stenen en struiken en gooiden hem in een greppel waarin hij een nacht lang voor dood bleef liggen.

‘Reinaerts historie, Reinaert II.’ In: Instituut voor Nederlandse Lexicologie (samenstelling en redactie), Cd-rom Middelnederlands. Sdu Uitgevers/Standaard Uitgeverij, Den Haag/Antwerpen 1998.

1479

Deze tekst is een passage uit Reinaerts historie. Een aantal passages zijn opgenomen wanneer deze gekoppeld kunnen worden aan een verhaaltype. Reinaerts historie is ook in zijn geheel opgenomen (vanwege de lengte in vijf stukken: idnummers RH001A tot en met RH001E).

The Wolf Overeats in the Cellar

Vyanoys    Vyanoys   

Vermendoys    Vermendoys   

Ieper (België)    Ieper (België)   

N072p    N072p   

2013-03-01 14:46:21