Hoofdtekst
Saignant
In de geschiedenis zijn er enkele waar gebeurde verhalen bekend van mensen die in leven bleven door het eten van andere mensen, o.a. bij schipbreuk en vliegtuigongevallen in barre streken.
Het pseudo-anekdotencircuit heeft daar zijn eigen bizarre variant op, die gedeeltelijk zijn inspiratie haalt uit deze echte gebeurtenissen, maar er een sappige scheut fictie aan toegevoegd heeft.
Het gebeurde na een schipbreuk. Enkele overlevenden van de vreselijke ramp spoelden aan op een onbewoond eiland. Eiland was misschien veel gezegd. Het was niet meer dan een grote kale rots in de eindeloze zee. Er was geen fruit en de vissen leken de rots te mijden. De vier overlevenden begonnen honger te krijgen, erge honger. Toen de toestand onhoudbaar werd, deed een van hen een drastisch voorstel. Hij maakte zich bekend als chirurg en met de schaarse middelen die mee waren aangespoeld, maakte hij zich sterk niet vitale delen van iedereen weg te kunnen snijden zonder al te veel bloedverlies, bloed dat ze bovendien konden drinken. Aldus stond er de eerste week milt op het menu, de tweede week overleefden ze op stukjes darm, oorlelletjes, stukjes huid, waarna een van de schipbreukelingen stierf en geheel verorberd kon worden. Dit hield de drie overlevenden net lang genoeg op de been tot er een schip langskwam om hen te redden.
Achteraf bleek dat de man helemaal geen chirurg was, maar wel veel naar medische uitzendingen op tv had gekeken.
In de geschiedenis zijn er enkele waar gebeurde verhalen bekend van mensen die in leven bleven door het eten van andere mensen, o.a. bij schipbreuk en vliegtuigongevallen in barre streken.
Het pseudo-anekdotencircuit heeft daar zijn eigen bizarre variant op, die gedeeltelijk zijn inspiratie haalt uit deze echte gebeurtenissen, maar er een sappige scheut fictie aan toegevoegd heeft.
Het gebeurde na een schipbreuk. Enkele overlevenden van de vreselijke ramp spoelden aan op een onbewoond eiland. Eiland was misschien veel gezegd. Het was niet meer dan een grote kale rots in de eindeloze zee. Er was geen fruit en de vissen leken de rots te mijden. De vier overlevenden begonnen honger te krijgen, erge honger. Toen de toestand onhoudbaar werd, deed een van hen een drastisch voorstel. Hij maakte zich bekend als chirurg en met de schaarse middelen die mee waren aangespoeld, maakte hij zich sterk niet vitale delen van iedereen weg te kunnen snijden zonder al te veel bloedverlies, bloed dat ze bovendien konden drinken. Aldus stond er de eerste week milt op het menu, de tweede week overleefden ze op stukjes darm, oorlelletjes, stukjes huid, waarna een van de schipbreukelingen stierf en geheel verorberd kon worden. Dit hield de drie overlevenden net lang genoeg op de been tot er een schip langskwam om hen te redden.
Achteraf bleek dat de man helemaal geen chirurg was, maar wel veel naar medische uitzendingen op tv had gekeken.
Beschrijving
Vier overlevenden van een schipbreuk spoelen aan op een kale rots in zee. Om te overleven stelt een van hen, een chirurg, voor dat ze elkaars niet vitale lichaamsdelen opeten, die hij dan met niet al te veel bloedverlies zal wegsnijden. Nadat een van hen is overleden kunnen ze van dit lichaam leven totdat een schip langskomt om hen te redden. Dan blijkt dat de man geen chirurg is, maar wel veel naar medische uitzendingen op televisie heeft gekeken.
Bron
Frank Wouters: Waar gebeurd? Brussel 1991, p.83
Commentaar
ca. 1990
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20