Hoofdtekst
Den Drijpikkel
Op het einde van onze straat in Broechem woonde een eenzaat. Wij noemden hem den Drijpikkel, omdat hij een houten been met twee steunpunten onderaan droeg. Niemand mocht ooit bij hem in huis binnen. De mensen vertelden, dat hij altijd in zijn zelfgemetselde, droogstaande regenwaterput zat en kaart speelde met de duivel. Wij liepen altijd een straatje om, als we hem in de verte zagen. Af en toe kwam hij voor geld kwesties bij onze Vader thuis. Dan vluchtten we in het donkerste hoekje van de kamer. Als we niet braaf waren, werd er soms met hem gedreigd.
(Verzameld door Jos en Mia van de Poel, Antwerpen-Broechem. Dit verhaal stamt uit 1960. Per brief toegezonden op 9 oktober 2000)
Op het einde van onze straat in Broechem woonde een eenzaat. Wij noemden hem den Drijpikkel, omdat hij een houten been met twee steunpunten onderaan droeg. Niemand mocht ooit bij hem in huis binnen. De mensen vertelden, dat hij altijd in zijn zelfgemetselde, droogstaande regenwaterput zat en kaart speelde met de duivel. Wij liepen altijd een straatje om, als we hem in de verte zagen. Af en toe kwam hij voor geld kwesties bij onze Vader thuis. Dan vluchtten we in het donkerste hoekje van de kamer. Als we niet braaf waren, werd er soms met hem gedreigd.
(Verzameld door Jos en Mia van de Poel, Antwerpen-Broechem. Dit verhaal stamt uit 1960. Per brief toegezonden op 9 oktober 2000)
Onderwerp
TM 3402 - De kinderschrik   
Beschrijving
Van een eenzame man met een houtenbeen wordt beweerd dat hij het met de duivel houdt. Als de kinderen stout zijn, wordt er met de man gedreigd als straf.
Bron
Per brief toegezonden op 9-10-2000 door Jos en Mia van de Poel uit Edegem in België
Commentaar
9 oktober 2000 (het verhaal dateert uit 1960)
De kinderschrik
Naam Overig in Tekst
Drijpikkel   
Naam Locatie in Tekst
Broechem   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:22