Hoofdtekst
Der wie in ezel, dy wie swier biladen. Hy droech in sek mei sâlt op 'e rêch en 't wie gleonhyt waer. Hy gong even yn 't wetter fanwege de waermte en doe't hy der wer út kom, fornom er dat syn lêst folle lichter woarn wie. Hy tocht: Dat sil 'k ûnthâlde.
Letter wie deselde ezel us biladen mei in sek mei spounzen. Hy tocht: Mar wer yn 't wetter.
Mar dat bruts him sûr op. Nou wie de lêst folle swierder woarn!
Letter wie deselde ezel us biladen mei in sek mei spounzen. Hy tocht: Mar wer yn 't wetter.
Mar dat bruts him sûr op. Nou wie de lêst folle swierder woarn!
Onderwerp
AT 0211 - The Two Asses 
AT 0211 - The Two Asses 
ATU 0211 - The Two Donkeys and their Loads
ATU 0211 - The Two Donkeys and their Loads
Beschrijving
Een ezel wil even afkoelen in het water omdat de last zout op zijn rug het dier te zwaar wordt. Als hij uit het water komt, voelt de last lichter aan. Als hij de volgende keer een lading sponzen torst en op dezelfde manier probeert zijn last te verlichten, komt hij bedrogen uit. Door al het opgenomen water zijn de sponzen veel zwaarder geworden.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 368, verhaal 5 (archief MI)
Commentaar
23 april 1968
The Two Asses
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21