Hoofdtekst
Der wienen us twa poepen op 't lân. De iene wie oan 't oploeijen en de oare oan 't opstekken.
Doe fornommen se dat se net in bynstok by har hienen. Doe soe ien fan 'e poepen der mar yn 't lang op lâns lizze. Hy soe de foarbine om 'e hals ha en de achterbine om 'e fuotten.
De oare poep sei: "Ast it net úthâlde kinst, mast fluitsje."
Doe lei er dy oare poep de foarbine om 'e hals en de achterbine om 'e fuotten. Hy luts fûl oan. De oare poep bigoun to gûlen en rare lûden to jaen. 'Ophâlde', woe dat sizze. Mar de oare sei: "Al lypstû al en skytstû al, fluiten is bedongen."
Mar de poep koe net mear fluitsje. Hy wie dea.
Doe fornommen se dat se net in bynstok by har hienen. Doe soe ien fan 'e poepen der mar yn 't lang op lâns lizze. Hy soe de foarbine om 'e hals ha en de achterbine om 'e fuotten.
De oare poep sei: "Ast it net úthâlde kinst, mast fluitsje."
Doe lei er dy oare poep de foarbine om 'e hals en de achterbine om 'e fuotten. Hy luts fûl oan. De oare poep bigoun to gûlen en rare lûden to jaen. 'Ophâlde', woe dat sizze. Mar de oare sei: "Al lypstû al en skytstû al, fluiten is bedongen."
Mar de poep koe net mear fluitsje. Hy wie dea.
Onderwerp
AT 1343 - Hanging Game   
ATU 1343 - Hanging Game.   
Beschrijving
Twee poepen waren eens de bindstok vergeten. Ze besloten een van hen vast te binden met de voorbindstok om zijn nek en de achterbindstok aan zijn voeten. Als het niet meer zou gaan, zou hij fluiten. Maar in plaats van te fluiten huilde hij en maakte hij rare geluiden. De ander stopte niet, en hij stierf.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 410, verhaal 17
Commentaar
30 mei 1968
Hanging Game
Naam Overig in Tekst
Duitsers   
Poepen   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21