Hoofdtekst
Verdrietig hoort Nyankopon die woorden: 'Er is geen macht over die beulen uit het noorden ... Ik roep de krachten van ons eigen land: de grote Afrikaanse olifant, de walvis uit de Afrikaanse zee ... Ananse, lieve vriend, doe er je voordeel mee.'
Ananse loopt en loopt langs vele kruisingen van wegen, tot hij de olifant vindt, die door Nyankopon is geroepen.
'Gegroet, mijn waarde olifant Asaw, ik ben altijd geweldig trots op jou, omdat er nergens in het hele wijde land een dier zo super-sterk is als jij-olifant.'
' 't Is goed!' trompettert Heer Olifant gevleid. 'Natuurlijk ben ik het sterkste dier van allemaal. Dat is nu eenmaal zo ...'
'En toch ...' begint Ananse, 'ik zou wel eens willen weten, of je ook sterker bent dan ...'
'Dan wie, dan wat ...?' moppert Heer Olifant.
'Dan bijvoorbeeld ... een draad van mij,' vervolgt Ananse. 'Ik wil wel eens een weddenschap met je beginnen ...'
Heer Olifant moet grinniken: 'Ik vind het best. Als jij dat dolgraag wilt, dan wordt je kracht getest!'
Dus maakte Ananse snel een super-elastische, gegarandeerd onbreekbare, eerste-klas onvervangbare spinnedraad zoals hij nog nooit gemaakt heeft, zo soepel, dun en strak dat het een prachtstuk zou zijn voor een koorddanser of een sleepbootkapitein! Hij maakt aan elke kant een lus en één daarvan legt hij respectvol om de slurf van Heer Asaw. 'Nog even wachten,' zegt Ananse, 'het touw is lang. Ik rol het vast een stukje uit tot bij die palmen daar, loop jij maar vast het land in. Dan roep ik dadelijk: trekken! en dan gaan we er op los. Akkoord?'
'Akkoord, akkoord,' zegt olifant Asaw goedmoedig. Hij heeft de overwinning al achter zijn slagtanden, denkt hij, terwijl hij zich omdraait en rustig wegloopt.
Ananse zoekt een stevige dadelpalm uit en slaat zijn draad er een paar keer omheen; dan gaat hij met zijn bundel touw over de schouder naar het strand en kijk: daar ligt de grote walvis al te wachten in de branding.
'Gegroet, mijn waarde walvisse-mevrouw, wat ben ik toch geweldig trots op jou. Omdat er in de hele oceaan geen vis nog sterker dan Vrouw Walvis is.'
De walvis spuit een geweldige fontein omhoog, zo prettig klinkt dat compliment haar in de oren. Ananse zegt: 'Toch wed ik, dat ikzelf, Ananse-spin - het wel met touwtrekken nog van je win ...'
Het water klotst-klotst-klotst over Ananse's zeven voeten, zo ligt die walvis daar te schateren in zee. Ananse springt achteruit en tegelijk werpt hij behendig met zijn achtste hand een lus van spinnedraad tussen de walvisbaarden.
'Nog even wachten alsjeblieft!' roept hij als de grote kaken dichtklappen en hij met touw en al zo'n ruk krijgt dat hij weer moet pootjebaden ... 'Ik loop met het koord tot achter de palmen en dan roep ik: trekken! Akkoord?'
'Akkoord!' knikt de walvis met waterige ogen van het lachen. Ze draait zich om en zwemt langzaam van het strand weg, tot een onzichtbare spinnestem roept: 'Hopla, trekken maar!'
Dan stoomt ze weg met volle vaart, Ananse's dikke draad streept door het zand en één eind verdwijnt met haar mee de golven in. Ze vaart en vaart de slavenschepen achterna, tot verre landen, achter de horizon ...
Maar ze weet niet dat aan het andere einde Olifant zo hard hij kan het land in rent. En in het midden kijkt Ananse hoe de draad al strakker en strakker staat, en getrompetter uit de verte klinkt van Olifant: 'Ananse, stop! Straks knapt die draad van je en klapt het eind in je gezicht. Ik geef je toe, je bent een heel stuk sterker dan ik dacht.'
En weg wandelt heer Olifant nog pruttelend van verontrustende verrassing: hij heeft wel niet verloren van Ananse, maar tóch ook niet zo duidelijk gewonnen.
Ondertussen draait Ananse vlug het slappe stuk olifantstouw stevig om de stam van de kokospalm, en op het strand ziet hij zijn draad al boven zee getrokken worden, en strak staan tot hij in een verre wolk onzichtbaar wordt.
Dan roept hij zijn oudste zoon: Anansi Kukeleku Junior Multitolerabo, en zet hem op de draad.
'Zoon van de spin, en zoon van Afrika,
ga onze zwarte broers en vrienden achterna.
Breng ze verlichting als de ketens knellen,
breng troost, door mijn verhalen te vertellen.'
Maar Kukeleku Junior Multitolerabo's dunne benen bibberen boven de afstand naar het onzekere, en hij vraagt met bevende stem: 'Waar vind ik ze? Hoe kan ik ze herkennen, Pa?'
Dan zegt Ananse:
'Als je wilt zeker zijn
dat deze opdracht lukt,
breng dan aan allen troost
die worden onderdrukt.'
Ananse loopt en loopt langs vele kruisingen van wegen, tot hij de olifant vindt, die door Nyankopon is geroepen.
'Gegroet, mijn waarde olifant Asaw, ik ben altijd geweldig trots op jou, omdat er nergens in het hele wijde land een dier zo super-sterk is als jij-olifant.'
' 't Is goed!' trompettert Heer Olifant gevleid. 'Natuurlijk ben ik het sterkste dier van allemaal. Dat is nu eenmaal zo ...'
'En toch ...' begint Ananse, 'ik zou wel eens willen weten, of je ook sterker bent dan ...'
'Dan wie, dan wat ...?' moppert Heer Olifant.
'Dan bijvoorbeeld ... een draad van mij,' vervolgt Ananse. 'Ik wil wel eens een weddenschap met je beginnen ...'
Heer Olifant moet grinniken: 'Ik vind het best. Als jij dat dolgraag wilt, dan wordt je kracht getest!'
Dus maakte Ananse snel een super-elastische, gegarandeerd onbreekbare, eerste-klas onvervangbare spinnedraad zoals hij nog nooit gemaakt heeft, zo soepel, dun en strak dat het een prachtstuk zou zijn voor een koorddanser of een sleepbootkapitein! Hij maakt aan elke kant een lus en één daarvan legt hij respectvol om de slurf van Heer Asaw. 'Nog even wachten,' zegt Ananse, 'het touw is lang. Ik rol het vast een stukje uit tot bij die palmen daar, loop jij maar vast het land in. Dan roep ik dadelijk: trekken! en dan gaan we er op los. Akkoord?'
'Akkoord, akkoord,' zegt olifant Asaw goedmoedig. Hij heeft de overwinning al achter zijn slagtanden, denkt hij, terwijl hij zich omdraait en rustig wegloopt.
Ananse zoekt een stevige dadelpalm uit en slaat zijn draad er een paar keer omheen; dan gaat hij met zijn bundel touw over de schouder naar het strand en kijk: daar ligt de grote walvis al te wachten in de branding.
'Gegroet, mijn waarde walvisse-mevrouw, wat ben ik toch geweldig trots op jou. Omdat er in de hele oceaan geen vis nog sterker dan Vrouw Walvis is.'
De walvis spuit een geweldige fontein omhoog, zo prettig klinkt dat compliment haar in de oren. Ananse zegt: 'Toch wed ik, dat ikzelf, Ananse-spin - het wel met touwtrekken nog van je win ...'
Het water klotst-klotst-klotst over Ananse's zeven voeten, zo ligt die walvis daar te schateren in zee. Ananse springt achteruit en tegelijk werpt hij behendig met zijn achtste hand een lus van spinnedraad tussen de walvisbaarden.
'Nog even wachten alsjeblieft!' roept hij als de grote kaken dichtklappen en hij met touw en al zo'n ruk krijgt dat hij weer moet pootjebaden ... 'Ik loop met het koord tot achter de palmen en dan roep ik: trekken! Akkoord?'
'Akkoord!' knikt de walvis met waterige ogen van het lachen. Ze draait zich om en zwemt langzaam van het strand weg, tot een onzichtbare spinnestem roept: 'Hopla, trekken maar!'
Dan stoomt ze weg met volle vaart, Ananse's dikke draad streept door het zand en één eind verdwijnt met haar mee de golven in. Ze vaart en vaart de slavenschepen achterna, tot verre landen, achter de horizon ...
Maar ze weet niet dat aan het andere einde Olifant zo hard hij kan het land in rent. En in het midden kijkt Ananse hoe de draad al strakker en strakker staat, en getrompetter uit de verte klinkt van Olifant: 'Ananse, stop! Straks knapt die draad van je en klapt het eind in je gezicht. Ik geef je toe, je bent een heel stuk sterker dan ik dacht.'
En weg wandelt heer Olifant nog pruttelend van verontrustende verrassing: hij heeft wel niet verloren van Ananse, maar tóch ook niet zo duidelijk gewonnen.
Ondertussen draait Ananse vlug het slappe stuk olifantstouw stevig om de stam van de kokospalm, en op het strand ziet hij zijn draad al boven zee getrokken worden, en strak staan tot hij in een verre wolk onzichtbaar wordt.
Dan roept hij zijn oudste zoon: Anansi Kukeleku Junior Multitolerabo, en zet hem op de draad.
'Zoon van de spin, en zoon van Afrika,
ga onze zwarte broers en vrienden achterna.
Breng ze verlichting als de ketens knellen,
breng troost, door mijn verhalen te vertellen.'
Maar Kukeleku Junior Multitolerabo's dunne benen bibberen boven de afstand naar het onzekere, en hij vraagt met bevende stem: 'Waar vind ik ze? Hoe kan ik ze herkennen, Pa?'
Dan zegt Ananse:
'Als je wilt zeker zijn
dat deze opdracht lukt,
breng dan aan allen troost
die worden onderdrukt.'
Onderwerp
AT 0291 - Deceptive Tug-of-war
AT 0291 - Deceptive Tug-of-war 
ATU 0291 - Deceptive Tug-of-war.
ATU 0291 - Deceptive Tug-of-war.
Beschrijving
Door een weddenschap met een olifant en een walvis aan te gaan wordt een spinnedraad strak getrokken, waardoor door zoon van de spin Ananse naar de overkant van de oceaan kan lopen om daar de verhalen over de spin Anansi als troost aan de slaven te vertellen.
Bron
Lichtveld, Noni. Anansi: de spin weeft zich een web om de wereld. - Heusden 1984, p. 6-8.
Commentaar
Nyankopon = Schepper-god van de Ashanti, volk uit West-Afrika, o.a. Ghana.
Naam Overig in Tekst
Anansi
Anansi
Nyankopon
Nyankopon
Afrikaanse
Afrikaanse
Asaw
Asaw
Heer Olifant
Heer Olifant
Vrouw Walvis
Vrouw Walvis
Anansi Kukeleku Junior Multitolerabo
Anansi Kukeleku Junior Multitolerabo
God
God
Naam Locatie in Tekst
Afrika
Afrika
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20