Hoofdtekst
Vrouwke Misère Vrouwke Misère zo èèrum as Job, die wonde in ’n hùùske, zo klein as ’n schop. Mèr achter dè hùùske doar zaagde gè staon, unnen bòòm meej wel duuzende pèère dur aon van die grote malse sappige flappen mèr iedereen kwame ze gappen. Op ene mèrege komt er un ouwe mènneke aankloppe bij vrouwe Misère vur een stukske brood vur zunne legen dèrrum : èèrum helpt èèrum zeej vrouwke Misère kom mèr gauw in mun höske. Hier hedde un stuk brood en mok mèr gauw un kröske. Mèr hedde dan zelf nog iets vur oe maog? Wèlnèèj, gin krùimeltje mir vundoag. Mèr meenske dan komde in hongersnòòd! Och nee un meens gòa zòmèr nie dòòd! Ge zijt un goei ziel, en hedde te klaoge. ge meucht òn mè ene vrògske vroage. Och zei vrouwke Misère Ik ben wel èèrum, mèr k ben toch tevréu. De dieven, die zen mennen enigsten ploag die gappe m’n père weg alle doag! Zou willen dat die dieven ‘n lekkerbekken veur ‘t altèd in m’n boom bleven plekken Dè zal gebeure zèè ut ventje en ging. En noaderhand toen d’n bòòm vol meej pèère hing, hinge dè de mèèrege durnoa, wel duzend bengels te bengelen! Die hadde allemaal de moeder oan de beene, mèr los van die bengels kwame ginnen eene. En vrouwke Misère die ha lol vur tien! Want nou kòn ze die pèèredieven es zien! Ze liet ze ook hangen tot ’s avus loat tot schaant van de buurt en van hil de stroat. Op un mèrge klopte Pietje d’n dòòd en ’t vrouwke verschoat. Ze was wel èèrum en oud, maar niet bijzunder meej Pietje vertrouwd. ’T is tèèd zeej Pietje, dus vrouwke Misère goat gauw meej me meej al doedut nie gèère. En vrouwke Misère verzuchtte wè bleek terwijl ze nog es omhòòg nòr d’n pèèrebòòm keek. Zeg Pietje, ’t is nogal un dorstig wirke, hedde soms zin in un sappig pirke? Klimt d’r moar in ge het ze veur ‘t vatte want als ik dood zij dan komen de jongens toch jatte. En Pietje d’n Dòòd d’n onneuzelen guit die klimt in den boom, en hij blèèf plèkke òn ‘t fruit. Doar hangde gè naauw zèèj vrouwke Misère. Ge hangt er heel goed ook al doet t nie gère! Mèr van dien dag af ging ’r niemand meer dòòd al dronk tie nie, al aat ie gèn brood al had iemand zun nek afgesnée van dòòdgaan was er geen kans in grée. De daogen van Noë die kwamen weerom Omdat den dòòd in dien pèèrebòòm hong! Op ene mèrge zei vrouwke Misere zo tegen de peer Hoe gaat t daarboven mè jou meneer? Vrouwke Misere, lot me toch vrij! Ik moet oan de strèùp, hil de wèèreld rokt zo in de knèùp! Ik nie zeej vrouwke Misere want ik leef me te gère! Moar a ge belooft dak to ’t ènd van de wèèreld mag blijve bestaon. dan laat ik u vrij, dan meugde ge goan. Das goed zei Pietje. En al geleufde ge ‘t nie gère, den Dòòd bestaat nog aaltijd, mèr òk de misère.
Onderwerp
AT 0330D - Bonhomme Misère   
ATU 0330 - The Smith and the Devil   
Beschrijving
In een klein huisje woont vrouw Misère. Op een dag klopt er een arme oude man bij haar aan. Vrouw Misère geeft de arme man brood, hoewel zij dan zelf niks meer te eten heeft. De man is zo dankbaar dat ze een wens mag doen. Ze wenst dat alle dieven die peren van haar pikken, aan de perenboom vast blijven zitten. Op een dag komt ook de Dood langs, omdat vrouw Misère al erg oud is en haar tijd is gekomen. Vrouw Misère laat de Dood een peer uit haar boom plukken, zodat ook de Dood vast blijft zitten. Ze laat hem pas los als hij haar belooft dat zij eeuwig mag blijven leven. Zo komt het dat zowel de dood als de misère ook vandaag de dag nog bestaan.
Bron
19 januari 2012 toegezonden per post. Beeld en geluid op CD, zonder transcript.
Commentaar
5 november 2011
Bonhomme Misère
Zie voor het lied: https://www.youtube.com/watch?v=V8tzfvgbvzg&ab_channel=F.vanderMeer
Naam Overig in Tekst
Job   
Vrouwke Misère   
Pietje de Dood   
Noach   
Naam Locatie in Tekst
Noë   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21