Sproken0001 - Ene exempel vanden Raven

V. Ene exempel vanden Raven.

Het was een raven wilen eer
die alre kinder en hade meer
dan enen sone, dien hi wel plach;
dien hielt hi al tot anden dach
dat hi volwassen was algader
ende alsoe groet als sijn vader.
Doen sprac doude raven tot ere tijt:
‘Sint dat ghi, sone, volwassen sijt
soe vlieghet, ende vaert u gheneren
op dat velt, daer die dorplieden eren.
Daer valt bi hem in die vore
ende loepse mi dan al dore ende dore;
dat u best ghenoecht dat raept daer uut:
worelen, wormen, ende ander cruut,
ende ander dinc dat u ghemicket;
maer siedi dat die dorpman nicket,
soe sijt op u hoe al in een;
masschien het es om enen steen,
daer hi u mede worpen wille;
sone, en hout dan niet stille
ghi en vlieghet henen uwer verde,
als die dorpman nicket ter erden.’
Doen sprac die jonghe raven: ‘Here,
ende of hi dan, ten ommekere,
enen steen in sinen boesem brochte,
daer hi mede mi wel mochte
toren doen ende verdriet:
daeromme soe en derric nicken niet.
Hi es sot die hem gheloeft soe verre!’
Doen was die oude raven erre
ende seide: ‘Sone, waer toe eest goet,
na dien dat ghi sijt soe vroet,
dat ghi dus langhe legghet in muten?
Nu port u ende vlieghet daer buten
ende vaert selve om u neringhe.
Godsat heefti dier u meer sal bringhen!
Noch vint men vele alselker sonen,
die scalcheit ende quaetheit connen
ende der doghet wel luttel achten,
die desen jonghen raven slachten,
die hars vaders goet verteren,
ende hem niet en willen gheneren,
vore dat sijt al hebben overbrocht
ende al verteert ende al vercocht.
Hieromme soe winnet in uwe joghet,
ende hoet u altoes soe, waer ghi moghet,
dat ghi te bloet niet en wert van haven.
Dit bispeel leert ons douden raven.

Explicit.
Item. XLVIII. v.
In het Hs. Nr LXXXIII, bl. 74 vo.

De jongste zoon van een raaf was volwassen geworden en moest voor zichzelf gaan zorgen. Zijn vader zei dat als de boeren aan ploegen zijn, de raaf dan naast de ploeg moest meelopen en oppikken wat hij lustte. Hij moet wel vluchten wanneer de boer bukt, want dan kan het zijn dat die een steen wil pakken om naar de raaf te gooien. De jonge raaf antwoordde dat het ook kan zijn dat de boer de steen al bij zich heeft en dat het raar is om hierop te vertrouwen. De vader merkte op dat het voor iemand die zo bijdehand is helemaal tijd wordt om voor zichzelf te gaan zorgen. Veel jeugd is zoals de jonge raaf, zij willen eerst hun vaders goed verteren. Vergaar daarom in je jeugd bezit en raak dat niet kwijt.

C.P. Serrure (red.), Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis (Eerste deel). C. Annoot-Braeckman, Gent 1855, p. 66-67.

"Ene exempel vanden raven, is een onderwerp dat meer dan eens werd behandeld. Marie de France heeft dergelyke fabel gedicht, welke men by Legrand d'Aussy zeer vry in proza overgebracht vindt. De onze is niet naer de fransche dichteresse vertaeld. Ook in de Contes van Desperriers leest men zoo iets; maer aldaer is het geene raef, doch wel eene ekster."
C.P. Serrure (red.), Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis (Eerste deel). C. Annoot-Braeckman, Gent 1855, p. 44

2013-03-01 14:46:21