Bij de duivelskei in het bos van Rekem spookte het. Niemand durfde daar 's avonds te komen. Op een dag zijn de paters de kei uit het bos gaan halen. Nadat de kei ergens in een muur was ingemetseld, spookte het niet meer in het bos.
In Opgrimbie lag een steen die de 'duivelskei' werd genoemd. De mensen geloofden dat die kei daar lag van in de tijd van de oude Belgen. In de buurt van de duivelskei kwam altijd een grote zwarte pastoor spoken. Uiteindelijk hebben de paters van…