Een jongen van zestien of zeventien jaar was met zijn fiets over een hond gevallen. De jongen stierf aan zijn verwondingen, hoewel zijn ouders allerlei zaken hadden ondernomen en zelfs bedevaarten hadden beloofd. De ouders verhuisden naar Kester en…
Wanneer er veel wind was, hoorde men de kronen op de grafstenen rammelen. Op koude en donkere winteravonden zeiden de mensen dan: "Oei, oei, op het kerkhof is er leven. Dat is een zondaar die uit zijn graf komt!"