Hoofdtekst
H.E.: Zeg, Eduard, babys, zeg met kleane keender, dee nog in dat vlies bint geboorn, met de geboorte, dat neumt ze dan met n helm op geboorn, die zoln vuural in de tookomst könn kiekn, dee zoln vuural vuurgezichtn hebn.
E.M.: Dat he’k nooit heurd, dat he’k nooit heurd.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, dat der wat warn geboorn met n helm.
H.E.: Dan zit ze nog in t vlies.
E.M.: Dat he’j wa es mangs.
H.E.: En ok nich van heksn, a’j es gungn sloapn, ie warn op een of ander manier behekst, at ze dan gungn kiekn in t kusnsloop, at dan dee veern in n kraans zatn. Dan zol der ok woar ne heks in t spel wezn.
E.M.: Nee.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, a’j zo’n anweaisel, zedn ze vrower, dan har oe n oold
wief poest zed ze dan. Wie zedn wa es mangs, den hef bie Breewnk in t kreentnvat zetn. Kreentn stöln. Mer dat zös vandaag an dag ok nich meer.
H.E.: Mer van dat anweaisel he’k ok a moal heurd ...
G.M.: Har n oold wief poest, zer moder dan bie ouns. A’j dat vandaag an dag tegn oons kinder zoln zegd, dan zeit ze, ie bint zölf ...
E.M.: oe vaar is gek.
G.M.: Ja ik heb t der wa es mangs owwer en dan he’k de grötste wil ok wa met de jongs. Ik vertel t ok wa es mangs, mer dan mös es heurn bie ouns, in geelnich a’k der ruzie met heb, mer t geet der mangs of, dat is almoal mooi, net as vandaag, wees wa. No oons Gerrit har t radio anzet, wees wa, dat was van vuur tot noa t etn, ja ik wus t wa, dat ik nich te völ zer, mer dee aandern hadn almoal kletst, wees wa en dat radio neamp alns op en doe’w t etn op hadn, ha’w bid, loa’w mer zegn en doe zetn oons Gerrit den knop an en zer, no dreai wie t of. Verdomme no dat ok nog wier, har he zegd de mama, loa’w mer zegn, doe har ze hard opbid, zie was doar nich op verdacht. In de wek he’w doar bie oons gen last van. He har n verdomd mooi apparaat, zo’n heanig toestel.
E.M.: Nen dikn keerl, den kuiert t mooist. Osnfoort har ander joarn ok moal zo’n ding, nich, en doar vuur t schap gung t mangs verrek mooi too, nich, mer doe mos nen gauwn borrel op hebn, nich, dan proat ie ok völ better vol oet, heelmoal vol oet, nich, en dan warn der ok wat bie, dee zedn wis genoog, nich. En t oold Gröalkn har ok es moal, was ok n disselding, t oold Gröalkn en ok nen gauwn borrel had, nich, gisteroavnd was der. Wis es t heurn, was doe almoal zegd hes.
Doe löatn ze dat ding godvergeefmie ofdreain.
G.M.: Dan is t ok wa es mangs fraai.
H.E.: Ie hebt ok wa es van dee per. Van dee kikvörske.
G.M.: Dee in hoes springt.
H.E.: En keernmelk as dat betoverd was ... vastzetn van leu at ze dan nich meer wieder konn.
E.M.: Nee doar wet ik niks van, nich. Ik heb’t wa es mangs heurd.
G.M.: Ik heb’t ok wa es mangs heurd.
E.M.: Dat he’k nooit heurd, dat he’k nooit heurd.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, dat der wat warn geboorn met n helm.
H.E.: Dan zit ze nog in t vlies.
E.M.: Dat he’j wa es mangs.
H.E.: En ok nich van heksn, a’j es gungn sloapn, ie warn op een of ander manier behekst, at ze dan gungn kiekn in t kusnsloop, at dan dee veern in n kraans zatn. Dan zol der ok woar ne heks in t spel wezn.
E.M.: Nee.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, a’j zo’n anweaisel, zedn ze vrower, dan har oe n oold
wief poest zed ze dan. Wie zedn wa es mangs, den hef bie Breewnk in t kreentnvat zetn. Kreentn stöln. Mer dat zös vandaag an dag ok nich meer.
H.E.: Mer van dat anweaisel he’k ok a moal heurd ...
G.M.: Har n oold wief poest, zer moder dan bie ouns. A’j dat vandaag an dag tegn oons kinder zoln zegd, dan zeit ze, ie bint zölf ...
E.M.: oe vaar is gek.
G.M.: Ja ik heb t der wa es mangs owwer en dan he’k de grötste wil ok wa met de jongs. Ik vertel t ok wa es mangs, mer dan mös es heurn bie ouns, in geelnich a’k der ruzie met heb, mer t geet der mangs of, dat is almoal mooi, net as vandaag, wees wa. No oons Gerrit har t radio anzet, wees wa, dat was van vuur tot noa t etn, ja ik wus t wa, dat ik nich te völ zer, mer dee aandern hadn almoal kletst, wees wa en dat radio neamp alns op en doe’w t etn op hadn, ha’w bid, loa’w mer zegn en doe zetn oons Gerrit den knop an en zer, no dreai wie t of. Verdomme no dat ok nog wier, har he zegd de mama, loa’w mer zegn, doe har ze hard opbid, zie was doar nich op verdacht. In de wek he’w doar bie oons gen last van. He har n verdomd mooi apparaat, zo’n heanig toestel.
E.M.: Nen dikn keerl, den kuiert t mooist. Osnfoort har ander joarn ok moal zo’n ding, nich, en doar vuur t schap gung t mangs verrek mooi too, nich, mer doe mos nen gauwn borrel op hebn, nich, dan proat ie ok völ better vol oet, heelmoal vol oet, nich, en dan warn der ok wat bie, dee zedn wis genoog, nich. En t oold Gröalkn har ok es moal, was ok n disselding, t oold Gröalkn en ok nen gauwn borrel had, nich, gisteroavnd was der. Wis es t heurn, was doe almoal zegd hes.
Doe löatn ze dat ding godvergeefmie ofdreain.
G.M.: Dan is t ok wa es mangs fraai.
H.E.: Ie hebt ok wa es van dee per. Van dee kikvörske.
G.M.: Dee in hoes springt.
H.E.: En keernmelk as dat betoverd was ... vastzetn van leu at ze dan nich meer wieder konn.
E.M.: Nee doar wet ik niks van, nich. Ik heb’t wa es mangs heurd.
G.M.: Ik heb’t ok wa es mangs heurd.
Onderwerp
TM 2901 - Helmdragers 
TM 2901 - Helmdragers 
TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek
TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek
Beschrijving
Koortsuitslag komt van een heks die uitademt.
Bron
Collectie Engelbertink, verslag 13, verhaal 20
Motief
G263.4 - Witch causes sickness.
G263.4 - Witch causes sickness.
Naam Overig in Tekst
Ossenfoort
Ossenfoort
Oude Graal
Oude Graal