VOORDE000201 - De Pastoor kreeg bod.

De Pastoor kreeg bod.

Mien grootvaar en ’n oel’n pastoor Warnink oet Boorn, wadd’n aajt grote kloet’n wes met mekaar en de pastoor was vaak biej oens oawer de vloor kömm’n. As dan de pastoor ’s wier ’n moal d’r was wes, dan har mien grootvaar meer eff’n oawer ’n bril hoòw’n te kiek’n, en dan wus wiej wichter wa, zèe mien vaar aajt, hoo laat as ’t was en moss’n wiej noar ’n Brienk hen spöll’n, dan kond’n ze oens wa miss’n. In dèe dage was pastoor Havink in Deurnige. Pastoor Warnink har mien vaar ‘s ’n moal verteeld wat non koemp: 
“Ik was disse dage in Deurnige biej Havink. ’t Was vuurgang’n wekke gebuurd, mill’n in ’n nacht. Op de pasteriej hadd’n ze all’ a uur’n sloap’n, de pastoor, de kaploan en de hoesheulster. De pastoor hef ziene kamer oender, en de vertrekk’n van de kaploan en de meid zin boav’n. Doar was in èes scheeld an de vuurduur, en ne stem har ròop’n: “Noar Gammelke”, dat is, zoo a’j weet, ne boerschop tusken Deurnige en Soasel. Ik stun voort op, har de pastoor zegd, um te zèen wèe d’r was. Meer, dow ik oet miene kamer köm, komt op ’t zölfde momèent ook de kaploan en de hoesheulster a van boav’n, zèe hadd’n ’t ook heurd. Ik doa de duur los, meer d’r is nums. Wiej kiekt mekaar an en de kaploan har vroag’n: Wat doa’w ? Ik zeg, har de pastoor zegd, iej beid’n goat wier röstig noar ’t ber, en ik goa d’r op oet. Zo gezegd, zo gedoan. Wiej hadd’n alle drèe dudelik heurd, dat d’r was zegd: Noar Gammelke. En zo gung ik, mill’n in ’n nacht, op Gammelke an. ‘k Wus joo heelmoal nig woa’k wèen mos, meer Oenz’n Lèev’n Heer har miej ròop’n, en hèe zol miej ook de weg wa wiez’n, doar rekk’n ik vaste op. ‘k Leup wa ’n half uur, dow zag ik heel in de wiedte eerg’ns lech op. Ik dèenke, doar goa’k op an. Ik köm d’r onlest’n en ik goa ’n diek of en ’t rit in. Doar zit nen keerl op nen dikk’n stèen en zeg tieg’n miej: Goat meer wierum, de man is a dood. Ik vroag ow niks, zèe ik, en goa vedan. Ik goa ’t hoes in en köm net op tied. Ik bedèend’n ‘m en goa wier fot. In ’t rit zit nog ’n zölfd’n keerl. Ik zèe ‘m niks en bin d’r good en wal langs, dow zeg e: Iej heb miej ne ziel entroofd. Woarop ik zèe: Doar was ’t miej ook um te doan, boze geest,” en… fot was e. “En”, har pastoor Havink zeg tieg’n pastoor Warnink, “ik bin d’r van oawertuugd dat ’n Engelbewaarder van de man dèè ‘k bedèend har, miej hef woarschouwd. All’man hef aajt nen gòon en trouw’n hölp biej zich en dat wordt te vaak vergett’n.”

SINSAG 0933 - Begegnung mit dem Teufel, welcher verschiedene Gestalten annimmt.    SINSAG 0933 - Begegnung mit dem Teufel, welcher verschiedene Gestalten annimmt.   

SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel.    SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel.   

Midden in de nacht wordt bij pastoor aangebeld en een stem zegt dat dat hij naar het dorp Gammelke moet gaan. Er is niemand te zien, maar poastoor gaat op weg, hij vertrouwt erop dat hem de weg wordt gewezen. Bij een huis waar licht brandt zit een man die hem zegt dat de zieke al dood is. De pastoor gaat het huis in en kan de stervende nog net bedienen. Dezelfde man zegt dat de pastoor hem van een ziel heeft beroofd. De pastoor antwoordt dat dat de bedoeling is geweest, waarop de man verdwijnt. De pastoor meent dat een engelbewaarder van de gestorvenen hem heeft gewaarschuwd.

Collectie Ten Voorde, verslag 2, verhaal 1 (Archief Meertens Instituut)

Verteller is vader van verzamelaar G.J. ten Voorde

Warnink    Warnink   

Havik    Havik   

Oenz'n Lèeve Heer    Oenz'n Lèeve Heer   

Onze Lieve Heer    Onze Lieve Heer   

Engelbewaarder    Engelbewaarder   

Brienk    Brienk   

Brink    Brink   

Borne    Borne   

Deurnige    Deurnige   

Deurningen    Deurningen   

Soasel    Soasel   

Saasveld    Saasveld   

Gammelke    Gammelke   

Boorn    Boorn   

Gammelke    Gammelke