Hoofdtekst
Sint Pieter krijgt klop
Sint Pieter en Onz' Heere hadden eens veel gedronken en ze waren min of meer verwaaid. Het werd avond en ze moesten een onderkomen zoeken voor den nacht. Eindelijk werden zij in het huizeken van een arm oud vrouwken opgenomen. Maar toen zij in hun bed lagen, kregen ze ruzie en begonnen te vechten. Als de vrouw dat gerucht hoorde, riep zij tot haar gasten, dat zij zich stil moesten houden. De twist hield op, maar herbegon een oogenblik daarna nog heviger. Toen nam de vrouw een bezemstok, ging naar de kamer der vreemdelingen en gaf dengene die van voren lag, een goede rammeling. Het was Sint Pieter.
De twisters lagen nu stil, maar Sint Pieter gevoelde nog den bezemstok en zei al jammerende tot Onz' Heere: "Ja, ja, Onz' Heere! ge wist gij wel dat ik de kloppen voor u zou moeten verdragen".
Onz' Heere was 'ne goeie vent.
"Wilde gij van achter liggen?" vroeg hij aan zijnen slaapkameraad. Deze was daarmee kontent en zij verwisselden van plaats. Maar ze kregen van her (= opnieuw) ruzie en de vrouw stond weer op om den vrede bij middel van den bezemstok te herstellen.
"Daar seffens", riep zij vol kwaadheid uit, "heb ik den voorsten wat vet gegeven, en van dezen keer is 't voor den achterste".
Nu regende het weer slagen op den rug van Sint Pieter.
Sint Pieter en Onz' Heere hadden eens veel gedronken en ze waren min of meer verwaaid. Het werd avond en ze moesten een onderkomen zoeken voor den nacht. Eindelijk werden zij in het huizeken van een arm oud vrouwken opgenomen. Maar toen zij in hun bed lagen, kregen ze ruzie en begonnen te vechten. Als de vrouw dat gerucht hoorde, riep zij tot haar gasten, dat zij zich stil moesten houden. De twist hield op, maar herbegon een oogenblik daarna nog heviger. Toen nam de vrouw een bezemstok, ging naar de kamer der vreemdelingen en gaf dengene die van voren lag, een goede rammeling. Het was Sint Pieter.
De twisters lagen nu stil, maar Sint Pieter gevoelde nog den bezemstok en zei al jammerende tot Onz' Heere: "Ja, ja, Onz' Heere! ge wist gij wel dat ik de kloppen voor u zou moeten verdragen".
Onz' Heere was 'ne goeie vent.
"Wilde gij van achter liggen?" vroeg hij aan zijnen slaapkameraad. Deze was daarmee kontent en zij verwisselden van plaats. Maar ze kregen van her (= opnieuw) ruzie en de vrouw stond weer op om den vrede bij middel van den bezemstok te herstellen.
"Daar seffens", riep zij vol kwaadheid uit, "heb ik den voorsten wat vet gegeven, en van dezen keer is 't voor den achterste".
Nu regende het weer slagen op den rug van Sint Pieter.
Onderwerp
AT 0791 - The Savior and Peter in Night-Lodgings 
AT 0791 - The Savior and Peter in Night-Lodgings 
ATU 0791 - Christ and St. Peter in Night-Lodgings
ATU 0791 - Christ and St. Peter in Night-Lodgings
Beschrijving
Sint Pieter en Onze Lieve Heer zoeken een onderkomen voor de nacht en worden opgenomen in het huisje van een oud vrouwtje. Als ze in bed liggen, krijgen ze ruzie. De vrouw gaat met een bezem naar ze toe en geeft de voorste, Sint Pieter, een aframmeling. Sint Pieter klaagt en de Heer stelt voor van plaats te ruilen. Ze krijgen opnieuw ruzie en de vrouw geeft nu de achterste een aframmeling, zodat Sint Pieter twee keer de klos is.
Bron
Volkskunde. Tijdschrift voor Nederlandsche Folklore. 2 (1889) p. 168
Motief
K1132 - Peter receives the blows twice.
K1132 - Peter receives the blows twice.
Commentaar
1889
Bij dit sprookje wordt door Gittée aangetekend: Dit sprookje komt nog onder een anderen vorm voor: Onz' Heere wordt voorgesteld als een slimme kerel, die er op uit om Sint Pieter steeds voor twee te doen bekoopen. Wanneer hij de vrouw met haren bezemstok ziet afkomen, zegt hij, in plaats van het haar zelf te laten vinden: "Gij hebt daar straks den voorsten al de slagen gegeven, geef nu den achtersten ook wat!"
The Savior and Peter in Night-Lodgings
Naam Overig in Tekst
Sint Pieter [Petrus]
Sint Pieter [Petrus]
Onz'Heere
Onz'Heere
Onze Lieve Heer Jezus Christus
Onze Lieve Heer Jezus Christus
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20