VODA_015_02

Wen den brank … Nou, dat geit zo: als enne mens zich gebrand heed, en gebeurdde vräöger hael duk met klein kinder [interviewer: ja], wa. Vräöger waoren der nog geen fornuus enzo, mor daor waoren der van die holtkachels, en ongelukkig as ge der aftrochte, gebeurde duk. Dan verbrandden die zich waor, hè? En die kosten zich al verbranden zo an het veur. En het waed mien zuster, doe zin der van de missie oet een deil taegen zich gekommen. En die daeden auch baoren, en dan haeje een reuze weer. Maor vader hae was auch goed vieh. Met van het bist van Helden der waar. En doe komen die een koe kopen, en die hebben ze auch gekocht. En mien zuster sjudde koffie op, dat dronken natuurlijk met koffie, wat het gebroek is, waor, hè? En terwiel dat die het net oproorde en sjudde, dan geit daor dat knupke, dat koper knupke daor, van de moer en de hèndel. En dat kokend water, dat löp zo op her veut. De ganze veut verbrand. Die sjreeuwde van de pien, hè? ‘Ho,’ zeed de eh, zeed de eh, de pater, ‘dat is’ of den broeder, ‘Det is zo weg,’ zag hae. ‘Dat zag wae kwiet baeje,’ zag hae. En daor geit hae naorto, en daor maokte draej kruuskes op. Eerst ein … zo met ne vinger. ‘En dan mot wae daar väörbaeje,’ zag hae. Eerst een kruuske maken op die wonk, maar daar hoeven wae nu niet baej te zeggen ‘In de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, amen.’ ‘Kan dat wel dinken,’ zag hae, ‘inwendig. Want in het begin kan … en als dat lier moet, hield dat niet vol,’ zeed hae, ‘maor dernao wel!’ zag hae. Dat moest zogelast aëfgerammeld waere, inwendig, van binnen,’ zeed hae, ‘anders is dat niet vol te haolden,’ zeed hae. ‘Dan maakt ge een kruuske op die wond,’ zeed hae. ‘En … dan bidt ge ein Onzevader en ein Weesgegroet. Dan waer een kruuske op de wond maken, waer een Onzevader, en waer een Weesgegroet. En dan väör den derde kaer, auch een kruuske maken,’ zag hae. ‘En waer ein Onzevader en ein Weesgegroet. Maar terwiele dat ge die draej Onzevaders en die draej Weesgegroeten … bedt, moogt ge den aozem niet oet laoten gaon. Dat is voor de opoffering van het lieven van Christus, en zo wie ge dat gedaon heb, is de piene weg!’ Ik heb het auch ik weit me duk gedaon dat het mie gaure, jaowál! Waor is det! Het is toch wel sterk. En wat werd der duk met gespot, ich net zo goed as nen andere, met gelauf of dit of det, hè? [interviewer: hmm hmm] Nè, dat is toch wel get, dat is toch wel get.

TM 4302 - Volksgeneeskunde    TM 4302 - Volksgeneeskunde   

Genezing voor een brandwond: 3 keer (kruisje maken over de plek, 1 Onze Vader, 1 weesgegroetje) in één adem. Dat is een offer ter ere van het lijden van Christus.

Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)

Christus    Christus