Hoofdtekst
Mei alles tefreden
Der wie ris in lyts boerke, dy hie ien melke ko. Op in kear woe er dy ko ferkeapje en hy gong der mei nei de merk. Doe't er dêr oankaam, hie er toarst berûn, dat hy stiek alderearst efkes oan. Yn 'e herberch siet ek in ploech keaplju en dy hienen der nocht oan om hirn in bytsje yn 'e maling te nimmen.
Se seinen: 'Jamar, dû hast mar ien ko. Dy kinst doch net misse—dat wol dyn wiif doch net lije?'
'Myn wiif nimt mei alles genoegen. Wat ik ek doch, it is altyd goed'.
'Dat wolle wy wol ris sjen', seinen de keaplju. En doe woenen se mei it boerke wedzje om hûndert gûne, dan moasten se twa kear de proef nimme meie.
'Bêst, dat giet troch'.
'Dan jouwe we dy earst in swart skiep foar de ko'.
'Bêst, dat giet troch'.
Se soargen, dat der getugen by wienen, doe't er mei it skiep thúskaam. 'Moatst ris sjen', sei er tsjin'e frou,'no ha 'k ús âld ko ferruile oan dit swart skiep'.
'Oh, prachtich, dan kinne wy no moai swart jern spinne!'
Efkes letter woenen se de twadde proef nimme. Se seinen: 'No jouwe we dy in guos foar't skiep'. 'It giet troch', sei it boerke en hy krige in dikke guos.
It wie wer ûnder getugen, dat er dêrmei thúskaam. Hy sei tsjin 'e frou: 'No moatst ris sjen—sa'n moaije guos ha 'k foar dat swart skiep ruile'.
'Oh prachtich', rôp se wer, 'ús kessens wurde slop—dan kinne wy dêr aansen wat guozzefearren yn dwaan'.
Doe wienen dy keaplju it der oer iens, dat er de weddenskip mei glâns wûn hie. 'Dû krijst dy hûndert gûne', seinen se. Dat wie yn dy tiid in foech kaptaal, dat sadwaande wie er syn ko doch noch djoer kwyt wurden.
Der wie ris in lyts boerke, dy hie ien melke ko. Op in kear woe er dy ko ferkeapje en hy gong der mei nei de merk. Doe't er dêr oankaam, hie er toarst berûn, dat hy stiek alderearst efkes oan. Yn 'e herberch siet ek in ploech keaplju en dy hienen der nocht oan om hirn in bytsje yn 'e maling te nimmen.
Se seinen: 'Jamar, dû hast mar ien ko. Dy kinst doch net misse—dat wol dyn wiif doch net lije?'
'Myn wiif nimt mei alles genoegen. Wat ik ek doch, it is altyd goed'.
'Dat wolle wy wol ris sjen', seinen de keaplju. En doe woenen se mei it boerke wedzje om hûndert gûne, dan moasten se twa kear de proef nimme meie.
'Bêst, dat giet troch'.
'Dan jouwe we dy earst in swart skiep foar de ko'.
'Bêst, dat giet troch'.
Se soargen, dat der getugen by wienen, doe't er mei it skiep thúskaam. 'Moatst ris sjen', sei er tsjin'e frou,'no ha 'k ús âld ko ferruile oan dit swart skiep'.
'Oh, prachtich, dan kinne wy no moai swart jern spinne!'
Efkes letter woenen se de twadde proef nimme. Se seinen: 'No jouwe we dy in guos foar't skiep'. 'It giet troch', sei it boerke en hy krige in dikke guos.
It wie wer ûnder getugen, dat er dêrmei thúskaam. Hy sei tsjin 'e frou: 'No moatst ris sjen—sa'n moaije guos ha 'k foar dat swart skiep ruile'.
'Oh prachtich', rôp se wer, 'ús kessens wurde slop—dan kinne wy dêr aansen wat guozzefearren yn dwaan'.
Doe wienen dy keaplju it der oer iens, dat er de weddenskip mei glâns wûn hie. 'Dû krijst dy hûndert gûne', seinen se. Dat wie yn dy tiid in foech kaptaal, dat sadwaande wie er syn ko doch noch djoer kwyt wurden.
Onderwerp
AT 1415 - Lucky Hans 
AT 1415 - Lucky Hans 
ATU 1415 - Lucky Hans.
ATU 1415 - Lucky Hans.
Beschrijving
Een boer wil zijn koe verkopen en zegt dat zijn vrouw met alles tevreden is. Een paar kooplui geloven dit niet en gaan een weddenschap aan. Ze geven de boer eerst een schaap mee in ruil voor de koe. De vrouw is tevreden en kan er wol van halen. Dan krijgt de boer een gans in ruil voor het schaap. Ook hiermee is de vrouw tevreden, met de veren kan ze de kussens opvullen. De kooplui hebben de weddenschap verloren en moeten honderd gulden betalen.
Bron
Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske folksforhalen. Baarn [etc.] 1979, blz.311-312
Commentaar
2 december 1977
Samen met Piter verteld.
Lucky Hans
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20