Hoofdtekst
EEN JONGE DOCHTER,
zynde aen een Iongman verloofd, wierd van 'er Bruydegom verzogt; des zy, om hem eens te beschencken, met een kan in de kelder gaat. Hier valtze in zulck gedachten, datze het opstaan vergeet. De Moeder, ziende datze niet weer quam, gaat'er by, vraagende waar zy zo lang bleef. "Ik zit," zei zy, "en denck: Nu ben ik de Bruid. Men zal Bruiloft houden; dat zal veel gelds kosten. Het naaste Iaar heb ik een Kind, dat ook veel van doen zal hebben. Heb ik dan geen zog, zoo zal 'er een Minnemoer moeten zijn, dat zal veel kosten. Als ik die kosten overleg, dan ben ik dapper swaarhoofdig." Hier door was de Moeder zo geraakt, datze by de Dochter neerhurkte. De Vader, niet weinig verwonderd, loopt al zijn best nae 't biervat, zeggende: "Wel, waar blijfje doch zoo verbranst lang?" Daar op de Moeder de wijsheid van 'er Dochter verhaalt; des hy ook, in achterdocht rakende, de hand onder 't hooft lei, en op de keldertrap zitten ginck. De Bruidegom wist niet wat hy hier van zou maken. Endelik voegt hy zich mee in de zorghoek. Flukx doet de Moeder een lang gesprek van heur Dochters wijsheid. Doch hy wat lichthartiger, dan een van hen allen, zei: "Ik weet eer het kint koomt, zoo veel te winnen, als het in zijn jeugd van doen heeft; oud zijnde, mag het zelfs raden." Hier mee heeft hy de zottebollen uit 'er dromen geholpen, en de zorg met een roemer afgespoelt.
zynde aen een Iongman verloofd, wierd van 'er Bruydegom verzogt; des zy, om hem eens te beschencken, met een kan in de kelder gaat. Hier valtze in zulck gedachten, datze het opstaan vergeet. De Moeder, ziende datze niet weer quam, gaat'er by, vraagende waar zy zo lang bleef. "Ik zit," zei zy, "en denck: Nu ben ik de Bruid. Men zal Bruiloft houden; dat zal veel gelds kosten. Het naaste Iaar heb ik een Kind, dat ook veel van doen zal hebben. Heb ik dan geen zog, zoo zal 'er een Minnemoer moeten zijn, dat zal veel kosten. Als ik die kosten overleg, dan ben ik dapper swaarhoofdig." Hier door was de Moeder zo geraakt, datze by de Dochter neerhurkte. De Vader, niet weinig verwonderd, loopt al zijn best nae 't biervat, zeggende: "Wel, waar blijfje doch zoo verbranst lang?" Daar op de Moeder de wijsheid van 'er Dochter verhaalt; des hy ook, in achterdocht rakende, de hand onder 't hooft lei, en op de keldertrap zitten ginck. De Bruidegom wist niet wat hy hier van zou maken. Endelik voegt hy zich mee in de zorghoek. Flukx doet de Moeder een lang gesprek van heur Dochters wijsheid. Doch hy wat lichthartiger, dan een van hen allen, zei: "Ik weet eer het kint koomt, zoo veel te winnen, als het in zijn jeugd van doen heeft; oud zijnde, mag het zelfs raden." Hier mee heeft hy de zottebollen uit 'er dromen geholpen, en de zorg met een roemer afgespoelt.
Onderwerp
AT 1450 - Clever Elsie 
AT 1450 - Clever Elsie 
ATU 1450 - Clever Elsie.
ATU 1450 - Clever Elsie.
Beschrijving
Een meisje wordt door haar verloofde verzocht een kan bier uit de kelder te halen. Ze komt maar niet terug en de moeder gaat kijken. Het meisje is in gedachten verzonken over de kosten, die een kind met zich mee zal brengen. Ook de moeder gaat zitten peinzen en de vader komt kijken en vervalt ook in gepeins. Tenslotte komt de verloofde kijken en doet het zaakje met een luchtige opmerking af.
Bron
G.J. Boekenoogen 'Nederlandsche sprookjes uit de XVIIde en het begin der XVIIIde eeuw' in: Volkskunde 21 (1910), pp. 20-21 N°11 var. 1
Motief
J2063 - Distress over imagined troubles of unborn child.
J2063 - Distress over imagined troubles of unborn child.
Commentaar
1669
Uit: De Nieuwe Vaekverdryver, of: Nederlandse Verteller (Amsterdam, a° 1669), blz. 484 vlg.
Clever Elsie
Opgetekend door G.J. Boekenoogen
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20