Zoek in de Collectie
- Naam Locatie in Tekst: Surhuzum (verwijderen)
- Type bron: mondeling (verwijderen)
- Maker / Verteller: Veenstra, Johannes (verwijderen)
Zoekresultaten beperken
Itemtype
- Volksverhaal (6)
Trefwoorden
- dood (3)
- man (3)
- spokerij (3)
- sterven (3)
- zeggen (3)
- angst (2)
- avond (2)
- bang (2)
- duivel (2)
- groot (2)
- huis (2)
- omen (2)
- poel (2)
- spoken (2)
- stem (2)
- twaalf (2)
- uur (2)
- verdrinken (2)
- voorloop (2)
- voorteken (2)
- water (2)
- 12 (1)
- 200 (1)
- arm (1)
- avondmaal (1)
- behandelen (1)
- big (1)
- boom (1)
- brokkelen (1)
- brood (1)
- cafe (1)
- denken (1)
- dominee (1)
- domineespak (1)
- donker (1)
- drie (1)
- duister (1)
- dun (1)
- familielid (1)
- fiets (1)
- fietspad (1)
- geest (1)
- geestelijke (1)
- geloof (1)
- gooien (1)
- half elf (1)
- heilig (1)
- helder (1)
- herrie (1)
- hoed (1)
Maker / Verteller
Taal
Type bron
- mondeling (6)
Subgenre
- sage (6)
Decennium_group
- 1960 (6)
Verzamelaar
- A.A. Jaarsma (6)
Plaats
- Drachten (6)
Provincie(NL)/Gewest(BE)
- Friesland (6)
Naam Overig in Tekst
- Bindert Kloosterman (1)
- Hindrik Oldenburger (1)
- IJe Hulshof (1)
- Pier (1)
- Piere Mat (1)
- Piter van Bruggen (1)
6 resultaten voor ""
- De meester van een staatsschool heeft eens een stem uit een poel horen zeggen: "De plaats is er, de man is er niet." Korte tijd later is er een leerling in verdronken.
- Een paar spotters zouden in een café het avondmaal vieren. Eentje had zich als dominee verkleed, en ze hadden brood en wijn gekocht. Tijdens het brooduitdelen gingen opeens alle lampen uit. In het…
- Tussen Surhuizum en Harkema spookt 's nachts een zeug met twaalf biggen.
- Achter Surhuizum lag in het midden van het land een grote poel. Op een avond, om half elf, heeft iemand er, bij helder maanlicht, een stem uit de poel gehoord. De stem zei: "De tijd is er wel, maar de…
- Op een zandpad bij Surhuizum spookte een zwarte hond, die zo groot was als een schaap. Een man beweerde niet bang te zijn en hij zou die hond weleens schoppen. De zondag erop, tegen twaalf uur, zat de…
- Een weduwe heeft haar overleden man tijdens zijn leven zo slecht behandeld, dat hij steeds terugkomt om te spoken. Het hele gezin is bang als de man met zijn arm op een hooibaal voor het huis staat.
