In de zeventiende en achttiende eeuw gebruikte men een bizarre remedie om heksen en duivels te verdrijven. Men moest een bruine aarden kruik vullen met urine en verroeste spijkers. Die kruik moest men enkele maanden ingraven in de kelder en daarna…
De alvermannetjes woonden onder de grond in de Ollen Graaf in Kinrooi. De dwergjes kwamen huishoudgerei lenen bij boeren uit de buurt. Ze brachten de geleende voorwerpen altijd mooi gewassen terug. Een boer die zijn kookpot niet wilde geven,…
Om heksen te verdrijven moest men een 'baardmanskruikje' (1) vullen met verroeste nagels en menselijke urine. Dat was een zogenaamde 'heksenfles'. Als men de inhoud van die fles boven het vuur verwarmde, moesten alle heksen uit de buurt gillend op…
Een man ging in een weide takken van een es hakken. Hoewel zijn hakmes heel scherp was, kon de man geen enkele tak van de boom snijden. Even later kwam Boze Griet voorbij en zei: "Lukt het niet? Ik zal je mijn hakmes eens geven; dan zal het wel…
De ik-figuur vind op een zondag een duit. Nergens ziet hij een arm mens aan wie hij deze munt kan weggeven. Hij ziet toevallig een vrouwtje die knapkoek (zie opmerkingen) verkoopt. De man vraagt het vrouwtje of zij soms die duit aan een arm mens wil…
Vraag een geboren en getogen Zierikzeeër wat die reep roestig ijzer aan de gevel van de Noorhavenpoort is. En hij zal antwoorden: Dat is het zwaard van Mondragon.
Als mensen pijn in hun mond hadden, namen ze een oude verroeste spijker uit een doodskist en raakten daarmee de kies aan. De kies rotte dan helemaal weg.