Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

Blader door items (598 in totaal)

Volksverhaal - LCUMP0287_0287_14690 - Variant van (353) (Praktische toepassing van de formule)

sage

1965
Wanneer men wil spreken over de maar of over andere spoken, moet men eerst zeggen welke dag het is. Op die manier blijft men beschermd tegen toverij.

Volksverhaal - FVANH0129_0129_17839 - [Zonder titel]

sage

1967
Soms werden mensen tijdens hun slaap door de maar bereden. Als men de naam van het slachtoffer van de maar kon noemen, was de maar verdwenen.

Volksverhaal - SVANB0184_0184_12660 - [Zonder titel]

sage

1969
Een vrouw die met de trein een familielid ging bezoeken, kwam een oud vrouwtje tegen, dat zei: "Jij bent zeker X?" De vrouw was onmiddellijk in de trein gestapt en vertrokken. Bij haar thuiskomst voelde de vrouw zich zo onrustig dat ze uiteindelijk…

Volksverhaal - STOP0397_0397_21792 - [Zonder titel]

sage

1964
Mensen die door de maar werden bereden, konden bijna niet meer ademen. Men kon de maar alleen verdrijven door het slachtoffer bij de naam te noemen.

Volksverhaal - MREYN0183_0183_19754 - [Zonder titel]

sage

1965
Een vrouw die terugkwam van de tramhalte, raakte verdwaald. Pas toen iemand haar naam riep, kon de vrouw zich weer oriënteren.

Volksverhaal - CDEWA0253_0253_16177 - De dag noemen waarop men over toverij vertelt

sage

1967
Wanneer men over een toveres sprak, moest men altijd zeggen: "God zegen de dag, wa zijn vandaag woensdag (of donderdag)".

Volksverhaal - OMATT0186_0186_18667 - Heks betovert het hof.

sage

(foutieve datum)
Op een grote boerderij in Maldegem had men altijd ongeluk. Toen er al verschillende dieren waren gestorven, ging men naar de paters. "Als je wil weten wie dat kwaad veroorzaakt, zal ik het zeggen". De mensen wilden het echter niet weten. De paters…

Volksverhaal - LCUMP0285_0286_14687 - Variant van (350) (Of naam van de dag zeggen)

sage

1965
Om zichzelf tegen hekserij te beschermen, moest men hoger slaan dan de heks ofwel de naam van de dag noemen.

Volksverhaal - FVANH0255_0255_18093 - [Zonder titel]

sage

1967
In Kerkhove spookte het zo erg dat de pastoor besloot om éénenveertig dagen te vasten. Op zekere dag sprak de meid tot de pastoor: "Mijnheer pastoor, je zal dat zo niet overleven!" De volgende zondag sprak de pastoor in de kerk tot zijn parochianen:…

Volksverhaal - WVANH0082_0082_17063 - Bereden van de mare: verdreven door 't uitspreken van de naam.

sage

1970
Door de maar bereden worden, was zoiets als dromen. Wanneer iemand de naam van het slachtoffer riep, was de maar onmiddellijk verdwenen.

Volksverhaal - LCUMP0140_0140_14478 - Variant van (141). Van de mare en de vrouw bereên. (Assebroek)

sage

1965
Een vrouw die door de maar werd bereden, was bang en schreeuwde de hele tijd. Zodra iemand de naam van de vrouw riep, was ze verlost. Een koewachter die door de maar werd bereden, begon te schuimbekken zodra hij in bed kroop.

Volksverhaal - MNIJS0113_0113_19134 - [Zonder titel]

sage

1969
Mensen die door de maar werden bereden, kon men verlossen door hun naam te roepen.
Wanneer een koe door de maar werd bereden, goot men soms water over het dier. Daarna kon men een vrouw op de koe zien zitten.

Volksverhaal - KERAR0222_0222_16804 - De Mare - Afweermiddel

sage

1966
Een man begon 's nachts in zijn slaap luid te schreeuwen, zodat zijn echtgenote hem moest wakker maken. Zodra de vrouw de naam van de man had genoemd, stopte de man met schreeuwen. Nadat de man zijn klompen met de hielen onder zijn bed had gezet,…

Volksverhaal - JASPE0246_0246_12000 - De Koude Schure te Mannekensvere

sage

1958
In Mannekensvere stond een schuur die door de Tempeliers 'de Koude Schuur' werd genoemd, en die deze naam heeft behouden. Later heeft het erg gespookt in die schuur.

Volksverhaal - FVANH0125_0125_17828 - [Zonder titel]

sage

1967
Wie door de maar werd bereden, kon niet bewegen en niet spreken. Als men de naam kon noemen van de persoon die men ervan verdacht de maar te hebben gestuurd, was men verlost.

Volksverhaal - SVANB0160_0160_12578 - [Zonder titel]

sage

1969
Een vrouw die op bedevaart was bij het kapelletje van Alveringem, zag in het gras een kakelende hen, die haar de weg versperde. Pas toen de vrouw met gesloten vuisten begon te bidden, kon ze weg. In de straten lagen overal haringen en er stond een…

Volksverhaal - WVANH0081_0081_17062 - Bereden van de mare: verdreven door 't roepen van de naam.

sage

1970
Wie door de maar werd bereden, kon niet roepen en had het gevoel dat iemand hem bij de keel greep. Zodra men de naam van het slachtoffer riep, was de maar verdwenen.
Sommige mensen beweerden dat de maar een stilstand van het bloed was.

Volksverhaal - FVANH0126_0127_17831 - [Zonder titel]

sage

1967
Een man die pas getrouwd was, kon niet goed slapen. De man lag nog geen vijf minuten in bed of hij kon niets meer zeggen en begon met zijn handen en voeten te bewegen. De ongeruste echtgenote liep in haar slaapkleed naar de ouders van de man die in…

Volksverhaal - MSAGA0158_0159_20076 - Van de maar verlost door luid de naam te zeggen

sage

1955
Mensen die door de maar werden bereden, hadden een stilstand van het bloed. Ze hoorden alles rondom zich, maar konden niet bewegen of spreken. Als men de naam van die persoon noemde, dan was hij of zij verlost van de maar.
Op een boerderij in…

Volksverhaal - SVANB0174_0174_12629 - [Zonder titel]

sage

1969
In de kerk van Ghyvelde zaten achttien heksen tussen zestien en zeventien jaar. De geestelijken hadden al vaak gedreigd de heksen bij hun naam te zullen noemen. Als men door een trouwring keek, kon men de heksen in de kerk met hun rug naar het altaar…

Volksverhaal - MNIJS0178_0178_19435 - [Zonder titel]

sage

1969
Een meisje dat in bed lag, voelde een grote zwarte kat op haar buik kruipen. Het zwetende meisje probeerde om hulp te roepen, maar ze kon geen geluid voortbrengen. Zodra de tante de naam van het meisje had geroepen, was de kat verdwenen.

Volksverhaal - MNIJS0138_0138_19232 - [Zonder titel]

sage

1969
Mensen die door de maar werden bereden, konden geen woord zeggen en hadden het gevoel dat er iemand op hen lag. Als men de naam van die persoon riep, was de maar verdwenen.

Volksverhaal - LCUMP0140_0140_14477 - Variant van (141) (Zedelgem)

sage

1965
Wanneer mensen door de maar werden bereden, wisten ze niet meer wat ze deden. Men kon zo'n persoon verlossen door hem vast te grijpen en zijn naam te roepen.

Volksverhaal - RCALL0180_0180_13454 - Pastoor kent de namen der heksen (Izegem)

sage

1968
In de kerk werden de kapmantels altijd in stukken gesneden. Op een dag zei de pastoor tijdens de preek: "Als dat nog één keer gebeurt, dan zal ik de boosdoeners eens bij naam noemen!"

Volksverhaal - OMATT0123_0123_18520 - Iemand die bereden wordt moet men bij zijn naam noemen.

sage

(foutieve datum)
Als men 's ochtends na het opstaan nog even terug ging slapen, zag men soms twee kerels op zich afkomen. Die verschijningen grepen hun slachtoffer bij de keel. Sommigen beweerden dat de maar in werkelijkheid een stilstand van het bloed was. Mensen…