Een vrouw zag iedere avond een doodskaars op het hondenhok zitten. De hond blafte en durfde de kaars geen kwaad te doen. Sinds het bestaan van het Sint-Jansevangelie is er veel minder spokerij.
Doodskaarsen die de mensen vaak in een boom zagen op en neer bewegen, waren uitgeholde bieten met een kaars erin. Op die manier probeerden grapjassen de mensen bang te maken.
Enkele jongeren wandelden samen voorbij het Duits kerkhof in Beveren en zeiden lachend dat ze wel eens een spook wilden zien. Bij een bosje wat verderop waren altijd lichtjes te zien. De jongeren daagden elkaar uit om naar de lichtjes te wenken. Toen…
Vroeger zagen de mensen overal spoken. Als een grapjas met een uitgeholde biet en een kaars op het kerkhof ging staan of in een boom ging zitten, geloofden de mensen dat het een doodskaars was.
Een meisje zag vaak een doodskaars, maar had altijd geleerd dat ze niet naar zo'n lichtje mocht wijzen. Anders zou de doodskaars op haar vinger komen zitten. Op een dag stak een jongen een meter uit naar een doodskaars. Daarop kwam de doodskaars op…
Doodskaarsen vlogen door de lucht. Wanneer men een doodskaars zag voorbijvliegen, moest men naar binnengaan, want anders zouden de doodskaarsen aan de deur blijven hangen en ongelukken veroorzaken.
Een boer die weduwnaar was geworden, zag iedere avond ter hoogte van de bomen een doodskaars zweven. Het leek wel een ster. Na een tijdje verscheen de doodskaars niet meer.
Soms gebeurde het dat men tijdens het dorsen geen graan had. Wanneer men dan naar een doodskaars keek, moest men snel naar binnen vluchten en de deur dichtslaan. Het volgende ogenblik hoorde men dan een slag tegen de deur. Wanneer men met drie…
Doodskaarsen kon men boven het Hospitaalbos zien spelen en op en neer bewegen. In een mum van tijd verplaatste de doodskaars zich naar het Aalputje (1) om even later weer boven het bos te hangen.
Een vrouw die geloofde dat ze een doodskaars had gezien, vluchtte snel naar binnen. Daarna hoorde de vrouw een bons op de deur.
Doodskaarsen waren in werkelijkheid niets meer dan lichteffecten die ontstonden uit moerasdampen.
Doodskaarsen waren vaak uitgeholde rapen.
Enkele mensen die een doodskaars hadden gezien, vluchtten naar binnen en sloegen de deur dicht. Het volgende ogenblik hoorden ze een slag op de deur.