Twee mannen die bij laagtij over het strand naar huis kwamen, zagen bij de buizen tussen Mariakerke en Middelkerke een vrouw staand, die in een mantel gewikkeld was. Bij het zien van die vreemde verschijning, liep één van de mannen doodsbang weg. Op…
De waterduivel was een wezen met een lange ketting dat de vissers soms onnodig wakker maakte door op de deuren van de huizen te kloppen. Wanneer de vissers dan bij hun schip kwamen, stelden ze vast dat het nog eb was.
Omstreeks 1300 zou het dorp Scarphout tijdens een hevige storm verzwolgen zijn door de zee. Na het verdwijnen van Scarphout is Blankenberge ontstaan. Omstreeks 1900 kon men bij laagtij de funderingen van Scarphout nog zien.
Scheepsjongens moesten 's nachts op het strand de wacht houden om de vissers wakker te maken zodra het hoogtij werd. Op een nacht kwamen de vissers op het strand en stelden vast dat het eb was. Daarop zagen ze een grote hond die riep: "In potsnaam,…
Het Marsdiep is aan zijn naam gekomen doordat vroeger op die plek marskramers met eb door het water van de punt van Noord-Holland naar Texel en omgekeerd gingen. Zij werden zelf wel nat, maar hun mars bleef droog.
Er is een keer een man met koets en paarden in een kolk gereden en verdronken. De Kommur Kolk wordt ook wel de Bottema Kolk genoemd, omdat de gemeentesecretaris Bottema er een keer in is gereden.
Eb en vloed hebben veel invloed op het leven. Opgaand water betekent geboorte of herstel. Afgaand water staat echter voor de dood, ziekte en aftakeling.
De meester vraagt aan een jongen hoe de getijden ontstaan. Als die het niet weet scheldt de meester hem uit voor stommeling. De leerling zegt dat hij ook best een vraag weet waarop de meester geen antwoord heeft: waar komt het vlees vandaan als je…
Een man ging op pad met honderd gulden om een molensteen te kopen. Toen hij bij de molen aankwam, sliep iedereen maar lag er wel een mooie molensteen in een bootje. De man voer met het bootje weg, en wilde de molensteen uit het bootje krijgen zodat…
Waarom is er eb en vloed in Ostfriesland?
Toen de Ostfriesen zich daar vestigden, schrok de zee zo erg, dat ze wegrende. Nu komt de zee twee keer per dag terug om te kijken of ze er nog steeds zitten.