's Avonds kon men in de beemden en in de hagen vaak dwaallichtjes zien. Enkele mensen waren vergeten dat ze hadden beloofd om naar Scherpenheuvel te gaan. De dwaallichtjes verschenen om de mensen aan hun belofte te herinneren. Nadat de man naar…
Maeske, een tienjarig jongetje, had leren toveren aan de hand van drie woorden op een briefje dat hij van een oude vrouw had gekregen. Om middernacht moest Maeske uit zijn bed, of hij het nu wilde of niet. Hij moest dan de kalveren uit de stal gaan…
Tijdens de vastenperiode kwamern er op een dag zeven vuurmannen van Beersel naar Kinrooi. Daarna verschenen de vuurmannen niet meer. Men geloofde dan ook dat de vuurmannen waren verschenen om de mensen eraan te herinneren dat de vastenperiode bezig…
In de Aanlofsteeg op de weg naar Diepenbeek stond een houten kruis ter nagedachtenis van een man die daar was omgekomen. De man was door spoken in het moeras gesleurd en was verdronken.
Na de slag van Neerwinden in 1693 werd de klaproos gekozen als symbool van herinnering. De Britten hadden bij die slag een verlies van 20000 soldaten geleden. Het volgende jaar was het slagveld tot ieders verbazing met klaprozen begroeid.
Het beeld van een gietijzeren beertje voor het politiebureau was louter bedoeld als kunst, maar er is een broodjeaapverhaal omheen ontstaan, over een brand, waarbij het gezin al buiten stond, maar het kleine zoontje steeds om Rupert bleef roepen. De…
Er zingen steeds meer verhalen rond over drogeren door needle spiking in het uitgaansleven: vooral jonge vrouwen zijn het slachtoffer. Er is echter nog steeds geen bewijs gevonden voor deze praktijk. De verhalen moeten vooral onderstrepen dat jonge…
Alleen de herinnering is nog over aan het eens welvarende dorp de Westen op het Westerend van Texel. Op die plek woonden eens stoere Friezen met blauwe ogen.
Onderweg naar zieke grootmoeder ontmoet Roodkapje de wolf. Ze vertelt hem waar ze heen gaat, en de wolf bedenkt dat hij haar en grootmoeder wil opeten. Ze volgt zijn raad op om bloemen te gaan plukken en de dieren in het bos te ontmoeten. Ondertussen…
Als het dienstmeisje alleen thuis is, proberen er zes inbrekers in te breken. Het dienstmeisje pakt een bijl en onthoofd alle zes de inbrekers. Ter herinnering zouden de zes hoofden aan de gevel zijn aangebracht.
Veel misdadigers vluchtten vroeger naar Wijngaarden, hier werd men namelijk niet meteen bestraft. Als men later toch schuldig bevonden werd, moest men hangen op het galgenveld. De strop is lang bewaard gebleven in de kerk, maar is uiteindelijk…
Een wrede man vermoordde eens een heleboel mannen. Alle nachten van het jaar waarin de moordpartijen plaatsvonden was de lucht rood gekleurd als herinnering aan het bloedvergieten.
De bouwmeester van de Lage Gang van de Sint Servaaskerk wordt zó moe van het door elkaar heen praten van de deken en de vijf kapelanen over hoe de kloostergang moet worden, dat hij begint te vloeken. De jongste kapelaan zegt hierop dat de bouwmeester…
Omdat de adellijke heren er niet uit kwamen aan wie een bepaald klein plaatsje in het gebied toebehoorde, ried iemand aan om erom te gaan loten. Ter herinnering aan het feit dat het lot bepaalt heeft aan wie het dorp werd toebedeeld, werd het…
Ouden van dagen in Maastricht kunnen het zich nog goed herinneren. Om twaalf uur in de Kerstnacht scheen door de ramen van de Augustijnenkerk plotseling licht. Dank klonk er ook orgelspel en werd er Hoogmis gezongen. Zodra deze was geëindigd, ging de…
Philips de Tweede, koning van Spanje en van de Nederlanden, zat in de eenzaamheid van zijn kamer, en zijn bleeke vingers streken hem langs het voorhoofd, zonder dat hij er zich van bewust werd. Eensklaps stond hij op en riep Maria aan, om haar genade…
Johanna raakte vast in het moeras van het Donkven. De boeren uit de Westerwijk kwamen haar te hulp. Als beloning kregen zij de Donkven in gemeenschappelijk bezit. Iedere avond luidt het Johanna van Brabantklokje als herinnering aan de redding.
De laatste hertogin van Brabant werd gered uit het moeras door de inwoners van Westerwijk. Als dank kregen zij gemeenschappelijk bezit van de Donk. Een houten kruis in Westerwijk herinnert daar nog aan.
Eens waren er twee zusters Martha en Beatrix. Ze waren gelijk aan rijkdom, gelijk aan vroomheid, maar Martha was iets groter van lengte. Volgens het verhaal verschillen de torens van de Bergkerk daarom ook van lengte. Ze waren onafscheidelijk. Op een…