Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

Blader door items (19 in totaal)

Volksverhaal - VODA_043_17 - [Zonder titel]

sage

woensdag 25 juli 1973
Ondergronds in de kolenmijnen heb je allerlei geluiden, zoals het gekraak van houten stutten. Daar komt het idee van de berggeest vandaan. Kompels haalden grappen met elkaar uit en maakten elkaar bang met de berggeest. Collegialiteit was belangrijk…

Volksverhaal - VODA_043_16 - [Zonder titel]

sage

woensdag 25 juli 1973
De kolenmijnen zijn iets typisch Limburgs en je moet er eigenlijk ook over vertellen in Limburgs dialect, bijvoorbeeld over de mijngeest of berggeest of koelgeest.
Je was pas een echte mijnwerkers wanneer je de koelstamp had gehad. Je moest op de…

Volksverhaal - VODA_043_15 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Geuren konden zicht ondergronds in de smalle gangen van de kolenmijnen snel en ver verspreiden, mede door het ventilatiesysteem. Geuren, prettige en minder prettige, bleven ook lang hangen.

Volksverhaal - VODA_043_14 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
In de kolenmijnen werden wel dieren aangetroffen, maar die kwamen altijd van bovengronds, bijvoorbeeld een jonge merel die tussen het hout was gevallen. In sommige, minder diepe mijnen zaten muizen en ratten. Ook muggen en vliegen kwamen voor in de…

Volksverhaal - VODA_043_13 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Onder de grond in de kolenmijn had je geen besef van tijd en van het weer bovengronds. Mijnwerkers die na hun dienst naar boven gingen met de lift wilden altijd graag weten wat voor weer het boven was. En eenmaal boven draaiden velen zich even om…

Volksverhaal - VODA_043_12 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 25 juli 1973
Verhaal over een paar typische gasten die in de kolenmijn werkten, zoals het Geitje en Johan Hals Abschneiden.

Volksverhaal - VODA_043_11 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 25 juli 1973
Een kolenlaag bevatte, naast steenkool, ook steen. Per laag werd bepaald hoeveel stenen je per wagen kolen naar boven mocht sturen. Bleef je daar onder dan kreeg je steenpremie, kwam je erboven dan kreeg je een steenboete.
Eén chef in de kolenmijn…

Volksverhaal - VODA_043_10 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Volgens verteller zijn er weinig verhalen, sages en folklore omtrent de mijnbouw, omdat de mijnindustrie pas rond 1880 opkwam.

Volksverhaal - VODA_043_09 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Het werk in de kolenmijnen vergde veel zelfstandigheid en inventiviteit van de kompels. Je werkt ondergronds, natuurkrachten zijn onvoorspelbaar en de situatie is elke dag anders. Voor veel mijnwerkers was overstappen naar werk in de fabriek, achter…

Volksverhaal - VODA_043_08 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Na het werk in de kolenmijn ging je naar het melkhuisje. In de tijd van verteller werd er niet meer zoveel melk gedronken, maar at je er een zure haring. Als het werk heel goed was gegaan kocht je er een flesje spuitwater, Noca Nola, bij.

Volksverhaal - VODA_043_07 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Verhalen over het gebruik van pruim- en snuiftabak in de kolenmijn.

Volksverhaal - VODA_043_06 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
In de kolenmijn kon het een spelletje zijn om bijvoorbeeld iemands appel te pikken. Meestal verliepen dat soort spelletjes in kameraadschappelijke sfeer. Met elkaar delen was heel gebruikelijk. Je moest daar echter geen misbruik van maken, want dan…

Volksverhaal - VODA_043_05 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 25 juli 1973
Verteller spreekt over ontgroening in de mijnen, de koelstamp, en grappen die mijnwerkers met elkaar uithaalden. Ook de paarden werden voor de gek gehouden.

Volksverhaal - VODA_043_04 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 08 augustus 1973
Verteller spreekt over patroonheiligen in de mijnbouw. Eerst was dat Catharina en later, na de Eerste Wereldoorlog, werd dit de heilige Barbara.

Volksverhaal - VODA_043_03 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 25 juli 1973
De kolenmijn was een ondergrondse wereld waarin alles bijzonder vreemd was voor degenen die voor het eerst beneden kwamen. Mijnwerkers waren eraan gewend; het was hun wereld.

Volksverhaal - VODA_043_02 - [Zonder titel]

sage

woensdag 25 juli 1973
Verhalen over werken in de kolenmijn.
Ondergronds mocht je niet fluiten en in de liftkooi moest je stil zijn. Vrouwen in de mijn, dat kon eigenlijk niet. Hield je je niet aan de voorschriften, dan kon je de berggeest kwaad maken of ongeluk over je…

Volksverhaal - VODA_043_01 - [Zonder titel]

personal narrative

woensdag 25 juli 1973
Een primitieve, lage houten mijnwagen werd een “hond” genoemd. Jonge mijnwerkers droegen een soort paardentuig en trokken de “hond” op handen en voeten door de lage gangen van de mijn.

Volksverhaal - VVUNL329 - Het spook in het 'gesenk' (daling)

sage

november 1943
Een mijnopzichter, die niet erg in de sterke verhalen van de mijnwerkers gelooft, moet als niemand anders wil zelf afdalen in de spookmijn om de pomp te herstellen. Hij krijgt de schrik aardig te pakken, maar of het nu een spook was of iemand die hem…

Volksverhaal - VVUNL325 - De hallikunatie van 'n Hollènder

sage

augustus 1931
Een Hollander, die zegt dat God er niets mee te maken heeft, vloekt en een kool spat in zijn gezicht: een tand eruit.