Op een boerderij in Ramskapelle legden de hennen keien in de plaats van eieren. De biggen die geboren werden, stierven allemaal onmiddellijk en de boer slaagde er niet in boter te karnen. De koeien en paarden maakten lawaai hoewel ze net eten hadden…
Een boer wiens varkens niet wilden eten, liet de paters komen om de dieren te overlezen. Eén van de geestelijken zei: "Je moet een kei in de grond begraven. Dan zullen de varkens wel eten". Zo gebeurde het ook.
De kei is sinds de strijd tussen de Keikoppen en de Ieperse kindjes het symbool geworden van de inwoners van Poperinge. Meester Gybe speelde een voortrekkersrol in die strijd.
Bij de duivelskei in het bos van Rekem spookte het. Niemand durfde daar 's avonds te komen. Op een dag zijn de paters de kei uit het bos gaan halen. Nadat de kei ergens in een muur was ingemetseld, spookte het niet meer in het bos.
In Kaster woonde vroeger een vrouw die kon toveren. De vrouw liep iedere nacht door de straten met een kapmantel en ze kon zichzelf in een zwarte kat veranderen. Het gemeentebestuur heeft geprobeerd de vrouw gevangen te nemen, maar dat is niet…
Een vrouw die ergens naartoe ging, werd onderweg gevolgd door een klein katje dat de hele tijd miauwde. De vrouw nam het katje op en droeg het in haar schort. Het pakje in haar schort werd steeds zwaarder en zwaarder. Even later stelde de vrouw…
Toen er tussen Poperinge en Ieper een strijd werd gevoerd voor de lakennijverheid, gebeurde het dat een man uit Poperinge met een kei in de hand omgekeerd op een ezel zat. Die man leidde de gevechten tegen de Ieperlingen. De inwoners van Poperinge…
Vrijgezel en zijn huishoudster doden hun pasgeboren kinderen en worden onder de vloer van het huis begraven. Na zijn dood zit de man 's nachts op een kei bij de ingang van zijn huis. Na het weghalen van de keien is de verschijning niet meer te zien.…
De verteller heeft wel eens gehoord van de frase: ‘Waar moet ik hem [de grenssteen] laten?’, maar kent het verdere verhaal over de rusteloze grenssteenverplaatser niet.
De verzetter van een grenssteen heeft geen rust na de dood. Hij vraagt waar hij de steen moet laten. Als antwoord wordt gegeven: ‘Breng hem naar waar je hem vandaan hebt gehaald.’
Tussen de Hunenborg en de kerk van Ootmarsum zou een ondergrondse met goud bedekte gang gelegen hebben. Deze is nooit gevonden, maar er zijn wel keien en brandhout gevonden.
Per ongeluk komt de gloeiige door de schoorsteen in de kamer, waar de pastoor zijn preek aan het voorbereiden is. Hij doet de voordeur open. De gloeiige vlucht door de voordeur naar een meer, gevolgd door de pastoor, die hem beveelt zich in het meer…
Onderweg naar zieke grootmoeder vertelt Roodkapje de wolf dat ze naar grootmoeder gaat, en waar grootmoeder woont. De wolf verleidt haar bloemen te plukken, dan kan hij eerst grootmoeder opeten en daarna Roodkapje. De wolf gaat naar grootmoeder,…
Informatie over de Amersfoortse Kei, een zwerfkei die in de ijstijd naar het gebied werd gestuwd, en hoe de inwoners van Amersfoort zich lieten verleiden om de zwerfkei de stad in te trekken.
Beschrijving van de steenhopen; kritiek op bestaande meningen, o.m. dat het werk van de duivel is, over oorsprong en betekenis van de steenhopen. Picardt stelt het plaatsen ter nagedachtenis zijn waar de urnen met de as van reuzen worden bewaard.
Op een zware kei staat dat men zich zal verwonderen over wat op de onderkant staat. Bij puinruimen in de buurt wordt de steen omgedraaid, op de onderkant is te lezen dat de steen blij is op de andere kant te liggen.
De verteller is een gek met een gaatje in zijn hoofd, die denkt dat hij de dolle graaf Willem V is. Als graaf heeft hij het linker- en het rechterwiel uitgevonden. Omwille van deze uitvinding heeft men hem weer vrijgelaten. Aan het einde van het…